Teneke Sandallar

Trabzon ve Çocukca Yaşanmışlıklara

Ustalıkla şekillendirilmiş  teneke kayıklar vardı,çocukların küçük kumsalda keyifle yüzdürdüğü...

Paçalar dizlere kadar sıyrılır,kum taneciklerinin üzerinde ağır ağır yürüyen ayaklar,sahilin bir başından diğerine ağır ağır suda ilerleyerek,minik sadalların yelkenlerini şişirirdi.Çocukların elinden bir ip uzanırdı sudaki tenekeden sandala.Belki bir domates konservesi belkide bir yağ tenekesi vücut veriyordu sandala.üzerinde renkli yazılı desenler vardı.Bazen kırlangıç oluyordu sandalın adı bazende ayçiçek.ne mutluydu onlara...

Büyüklerin günlerce uğraşıp ter döküp ortaya koyduğu sandalları

küçük sanatçılar kolayca  icra ediyordu hemde ustaca.Sancak ve kıç tarafı çekiçle maharetli bir şekilde ezilip büzülüyor baş tarafı düzeltiliyor.suda duruşuna bakılıp hemen o an müdahale ediliyor,sandalın suda duruşundan memnun kalınırsa şayet ‘’DAHA ELLEME DA HABULE GÜZEL’’ notu veriliyordu

Keyfifle yüzdürülüyordu sandallar.akıllarından binbir türlü hayal geçiyordu kah deniz dalgalı, bir oyandan bir buyandan vuruyordu.kah açık denizlere yol alıyordu sandallar.

En Büyük benim gemim ! En büyük reis benim ! en büyük balığı ben tuttum nidaları yükselirdi küçük kıyılardan.Bazen denize yakın olan derenin derin yerinde yüzerdi sandallar.

Köprü altında tutulan kurbağa yavruları inceden su almış sandala atılır keyifli keyifli yüzdürülürdü...

Güzel sesli müezzin akşam ezanını eda ederken çocuklar paçalarını dizlerinden indirir deniz kenarında ayaklarını kumdan arındırır gelecek günün hayali ile kumsaldan eve ulaşan yolu takip ederdi ağır ağır.

Çocuklar,Gülüşmeler ve şakalaşmalarla yürür giderlerdi evlerine.Kumsal vardı,deniz vardı, kesik bir taş; heybetli onlarca irili ufaklı kaya vardı sahillerde.Evler vardı.Duvarları sararmış benzi atmış ama yıllara meydan okuyan duvarları vardı.deniz ve motor sesleri ile uyanan bir belde vardı hafızamda.

Sabahları balıkçıların balık kokusu ile uyandığım bir köy vardı yakınımda.gözümden uzakta gönlümden yakında.

Seneler çabukça geçerken hayatımdan 34 yılı feda ettiğimi hatırladım ve o sandalları yüzdüren çocukların bugün hala kalbindeki o enerjiyi  yüzünde görüyorum.İyiki varsınız Uşaklar İyiki hatırladım o güzel sandalları...

Fatih ÖZTÜRK 10.09.2013